زمان حسینی از وضعیت بسکتبال ایران انتقاد کرد: لیگ بیکیفیت، سالنهای غیراستاندارد و تصمیمات فردی
یکی از مربیان باسابقه بسکتبال ایران، زمان حسینی، در گفتوگویی به انتقاد از سطح لیگ برتر بسکتبال، کیفیت بازیکنان خارجی جذبشده، مشکلات مدیریتی در فدراسیون و وضعیت نامناسب زیرساختهای ورزشی کشور پرداخت. او همچنین به حواشی فینال لیگ برتر و مشکلات سالن میزبانی گرگان اشاره کرد.
حسینی در ارزیابی سطح لیگ برتر بسکتبال گفت: «متاسفانه از همان ابتدا شاهد حضور چند تیم با شرایط نامناسب در سوپرلیگ بودیم. برخی تیمها به دلیل نداشتن بنیه مالی کافی از ادامه رقابتها انصراف دادند و برخی دیگر نظیر هرمزگان، پویش پارت شاهرود و رعد پدافند که از دسته یک صعود کرده بودند، توانایی مالی حضور در سطح اول بسکتبال را نداشتند اما صرفاً برای رعایت حد نصاب تعداد تیمها به لیگ اضافه شدند. در نتیجه، سطح کلی لیگ به شکل قابل توجهی افت کرد و تعداد تیمها نیز کاهش یافت.»
او در ادامه به کیفیت پایین بازیکنان خارجی جذبشده در این فصل اشاره کرد و افزود: «تیم گرگان که در سالهای گذشته از چند بازیکن خارجی باکیفیت بهره میبرد، امسال تنها یک بازیکن خارجی جذب کرد. به جز کاله و طبیعت، سایر تیمها نیز تمایلی به جذب سه بازیکن خارجی نشان ندادند. بازیکنان خارجی که به ایران آمدند نیز به دلیل مشکلات مالی باشگاهها، ارزانترین و بیکیفیتترین نفرات بودند. مقایسه کنید با سالهای قبل که بازیکنان NBA و سطح بالا به ایران میآمدند و به ارتقای سطح بسکتبال کشور کمک میکردند. در گذشته، حضور خارجیهای باکیفیت باعث پیشرفت بازیکنان و مربیان ایرانی میشد، اما امسال شاهد افت شدید کیفیت تیمها بودیم.»
این مربی بسکتبال با ابراز نگرانی از نحوه اداره فدراسیون بسکتبال گفت: «امیدوارم برای لیگ آینده برنامهریزی درستی صورت گیرد و سازمان لیگ که امسال تجربهای جدید را پشت سر گذاشت، در سالهای آتی عملکرد بهتری داشته باشد. توجه بیشتر به لیگهای ردههای پایین بسیار حائز اهمیت است، چرا که استعدادهای فراوانی در ایران وجود دارند که پرورش آنها میتواند سطح سوپرلیگ را ارتقا دهد. امیدوارم در فدراسیون، نظرات و تصمیمات شخصی حاکم نشود و همه امور بر اساس خرد جمعی پیش برود. متاسفانه افراد باتجربه زیادی در بسکتبال ایران خانهنشین شدهاند و این مسئله ضرر جبرانناپذیری به بسکتبال ما وارد میکند. باید تلاش کنیم تا خرد جمعی در فدراسیون بسکتبال حاکم شود.»
حسینی با اشاره به افت جایگاه بسکتبال ایران در سالهای اخیر، ابراز امیدواری کرد که این جایگاه مجدداً به دست آید و افزود: «من در سالهای ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۷ مربی تیم ملی بودم و تیم ما در آن زمان نایب قهرمان آسیا شد و سهمیه جام جهانی را کسب کرد. متاسفانه پس از آن، این اتفاق به ندرت تکرار شده است. به نظر من، فدراسیون مربیان کمتجربهای را برای تیمهای ملی پایه انتخاب کرده است. در فدراسیون جدید، هیچکدام از تیمهای ملی در هیچ ردهای مقامی کسب نکردهاند، به جز بسکتبال سه نفره که پیشرفتهایی داشته است. در مورد تیم ملی زنان نیز نباید بزرگنمایی کنیم؛ صعود آنها به دیویژن B آسیا اتفاق مثبتی بود، اما سطح رقابتها آنگونه که تبلیغ شد، بالا نبود. برای موفقیت واقعی، تنها تلاش و برنامهریزی صحیح کارساز خواهد بود.»
او در بخش دیگری از صحبتهای خود به اعتراض بازیکنان طبیعت نسبت به لرزش سبد و انعکاس نور موبایلها در فینال لیگ برتر واکنش نشان داد و گفت: «شاید حلقه اندکی تکان خورده باشد، اما شدت آن به حدی نبود که برای بازیکنان مشکلساز شود. به نظر من، پس از گل نشدن پرتاب اول آرمان زنگنه، این موضوع بهترین بهانه برای اعتراض بود، هرچند که آن پرتاب تکرار شد و او هر دو پرتاب خود را به گل تبدیل کرد. مسئله اصلی این است که در NBA نیز تماشاگران بسیار نزدیک به زمین بازی حضور دارند و اتفاقات زیادی در پشت حلقه رخ میدهد که میتواند تمرکز بازیکنان را بر هم بزند. این مسائل در اروپا نیز رایج است.»
حسینی با اشاره به میزبانی پرشور هواداران گرگانی در فینال، گفت: «تماشاگران زاگرس نیز به پرشوری معروف هستند و بسیاری از دوستانم که فیلمهای بازی را دیدهاند، میگفتند که این صحنهها بیشتر شبیه ایران است تا زاگرس! این اتفاقات در همه جای دنیا معمول است و نباید تصور کنیم که میزبانیهای دیگر بدون نقص هستند. فشار ناشی از شکست میتواند بهانههای زیادی را برای تیمها ایجاد کند. با این حال، مصطفی شاهینطبع یکی از بزرگترین مربیان بسکتبال ایران است و قهرمانی را به مردم گرگان تبریک گفت. او مربی شهر ما بوده و زحمات زیادی برای تیم ما کشیده است. این مشکلات در همه شهرها و کشورها وجود دارد.»
پیشکسوت بسکتبال ایران در ادامه به عدم بهرهبرداری از سالن ۶ هزار نفری گرگان و مشکلات سالن امام خمینی این شهر پرداخت و گفت: «ما متوجه نشدیم که نقش مدیران کل ورزش و جوانانی که در گلستان خدمت کردهاند، در توسعه ورزش چه بوده است. آیا وظیفه آنها تسهیل ازدواج جوانان است یا توسعه ورزش؟ آنها بیشتر به رنگآمیزی دیوارها اهمیت میدهند تا به فکر ساخت و تجهیز زیرساختهای ورزشی باشند. متاسفانه ۶۰ درصد سالنهای ورزشی کشور استاندارد نیستند و سالنهای ما در مقایسه با کشورهای عربی در حد انبار هستند. من کشورهای زیادی را دیدهام و تنها شباهت سالنهای ما با آنها، اسکوربورد و پارکت است. البته کشور نیز با مشکلات مالی مواجه است و مدیران کل نیز احتمالاً به همین دلیل توجه چندانی به سختافزارها ندارند و مجبور به گذراندن شرایط هستند.»
حسینی در مورد مشکلات سالن امام خمینی گرگان گفت: «گنجایش این سالن بسیار کم است و پاسخگوی تعداد زیاد هواداران ما نیست. زمانی که دو سه هزار نفر وارد سالن میشوند، سه یا چهار هزار نفر دیگر بیرون میمانند. این یکی از مشکلات اساسی ماست. مشکل دیگر، فضای بسیار کوچک در نظر گرفته شده برای بانوان است که اصلاً مناسب نیست و اگر سالن بزرگتر بود، مشارکت آنها نیز بیشتر میشد. از زمانی که بانوان به سالنها آمدهاند، نظم سالن بهتر شده و شعارها نیز هدفمندتر شده است. حضور خانوادهها انگیزه بازیکنان را نیز افزایش داده است. اگر گنجایش سالن بیشتر شود، خانوادههای بیشتری از گرگان به سالن خواهند آمد. ما تعداد زیادی بازیکن پایه در این استان داریم، اما خانوادهها به دلیل کمبود فضا، فرزندانشان را به سالن نمیآورند.»
او افزود: «این سالن از نظر سیستم گرمایش و سرمایش نیز مشکلات بیشماری دارد. با وجود برگزاری بازیها در فصل بهار، اکسیژن کافی برای تنفس وجود نداشت و بازیکنان در شرایط سختی به بازی پرداختند. کوچکترین بیماری به راحتی در این سالن منتشر میشود. فضای سالن در تابستان فوقالعاده گرم و در زمستان فوقالعاده سرد است. سرویسهای بهداشتی نیز بسیار محدود و آب شرب نیز کم یا بهتر است بگویم، وجود ندارد.»
مربی اسبق تیم بسکتبال گرگان در پایان به مشکلات مربوط به ورود و خروج تماشاگران و تیمهای مهمان به سالن اشاره کرد و گفت: «این سالن مشکلات فوقالعادهای در ورود و خروج قبل و بعد از مسابقه دارد. گیتهای ورودی و خروجی مناسبی وجود ندارد و نیاز به گیتهای متعدد برای بازرسی وجود دارد. تماشاگران نباید هر چیزی را به داخل سالن ببرند. هرچند تماشای بازیهای گرگان رایگان است، اما گیت بلیتفروشی نیز وجود ندارد. در بازرسیهایی که فدراسیون آسیا انجام میدهد، مواردی مانند محل توقف اتوبوس تیم مهمان در نزدیکی در ورودی سالن اهمیت دارد که این استاندارد در این سالن رعایت نشده است و باید طراحی و اجرا شود. همچنین مشکل پرواز نیز وجود دارد و تعداد پروازها از گرگان محدود است. هتلهای باکیفیت نیز در گرگان کم هستند. در نهایت باید بگویم که ما استانداردهای لازم را در بسیاری از زمینهها نداریم.»