بازسازی نظام سلامت پایتخت: از بیمارستان‌های فرسوده تا مگاهاسپیتال در حاشیه شهر
آخرین ویرایش در شهریور 26, 1404 توسط رضا اسد زاده
تهران بیش از ۸۰ سال است که میزبان برخی بیمارستان‌های تاریخی‌اش است؛ ساختمان‌هایی با اسکلت بتنی و ایمنی نامطمئن که نه‌تنها پاسخگوی نیاز جمعیت کنونی نیستند، بلکه بار سنگین ترافیک اطراف را دوچندان می‌کنند. دانشگاه علوم‌پزشکی تهران، قدیمی‌ترین دانشگاه پزشکی کشور، درصدد است با جایگزینی این مراکز، هم ایمنی بیماران را تضمین کند و هم فشار ترافیکی خیابان‌های کلیدی را کاهش دهد. احداث مگاهاسپیتال‌ها در حاشیه شهر با دسترسی مناسب و زیرساخت‌های تکمیلی میتواند راهکار آینده‌پیش‌رو باشد.
چالش بیمارستان‌های فرسوده
ساختمان‌های بیش از یک قرن عمر: قدیمی‌ترین بیمارستان‌های تهران، مثل امیراعلم با قدمت بیش از ۱۱۰ سال، سازه‌ای طراحی شده‌اند که بازسازی‌شان بیش از نوسازی تمام‌عیار هزینه دارد. فرسودگی، امکانات فنی ناکافی و ضعف در استانداردهای ایمنی، فعالیت درمانی را با اختلال مواجه کرده است.
تأثیر بر بار ترافیکی: تمرکز خدمات تخصصی در قلب شهر خیابان‌های باقرخان، دکتر قریب و بزرگراه چمران را به گلوگاه‌های همیشگی تبدیل کرده است؛ تردد آمبولانس، مراجعه بیماران و همراهان آنها به‌شدت کند می‌شود و ساعات طلایی مراقبت از دست می‌رود.
تجربه‌های اولیه جایگزینی
کلینیک مهدی در بیمارستان امام – یک‌هزار تخت کاملاً مجهز، با بخش‌های قلب و آنژیوگرافی که تا پایان آذر ۱۴۰۴ بهره‌برداری می‌شوند. – انتقال کم‌سروصدای بخشی از خدمات از ساختمان قدیمی به مدرن، بدون افزایش کل ظرفیت تخت‌ها.
پروژه بیمارستان بهارلو با آزادسازی زمینی در مجاورت بیمارستان فعلی، قرار است ساختمانی جدید ساخته شود و خدمات بهارلو در آن مستقر شود. مشارکت خیرین در تأمین مالی این طرح، نقش تعیین‌کننده‌ای دارد.
ضرورت مگاهاسپیتال در حاشیه شهر
تمرکز خدمات در یک مرجع بزرگ باعث افزایش تقاضا و ترافیک شهری می‌شود. مگاهاسپیتال‌ها، با ظرفیت بیش از یک‌هزار تخت، باید در نقاط کم‌ترافیک اطراف شهر مستقر شوند تا دسترسی بیماران و کارکنان تسهیل شود. اصول زیر میتواند راهنمای برنامه‌ریزی باشد:
- انتخاب محل با دسترسی به آزادراه یا ایستگاه‌های ریلی حومه
- پیش‌بینی پارکینگ و خدمات پشتیبانی (آمبولانس، هتلینگ بیمار و همراه)
نقش خیرین و تأمین منابع مالی
نوسازی مراکز درمانی قدیمی و احداث مگاهاسپیتال نیازمند سرمایه‌گذاری کلان است. مشارکت خیّرین سلامت در قالب ساخت بخش‌های قلب، آنژیوگرافی یا تأمین تجهیزات تشخیصی، میتواند سرعت تحول را چند برابر کند و بار مالی دولت را کاهش دهد.
بهینه‌سازی نظام سلامت تهران مستلزم ترکیب دو رویکرد است: نوسازی تدریجی بیمارستان‌های تاریخی و برنامه‌ریزی برای احداث مگاهاسپیتال‌های استاندارد در پیرامون شهر. این مسیر، علاوه بر ارتقای کیفیت درمان، از فشار ترافیکی مرکز شهر می‌کاهد و خدمات تخصصی را به‌طور پایدار توسعه می‌دهد.
رضا اسد زاده هستم فوق لیسانس علوم انسانی و با بیش از 8 سال سابقه خبرنگاری .
