مطالعه اخیر بر روی اسکلت‌های نوجوانان متعلق به دوران پارینه‌سنگی، پرده از رازی شگفت‌انگیز برداشته است. این تحقیق نشان می‌دهد که انسان‌های باستانی، برخلاف تصورات پیشین، در سنینی مشابه نوجوانان امروزی به بلوغ می‌رسیده‌اند. این کشف، درک ما از تاریخچه بلوغ انسان و چالش‌های زندگی در دوران یخ‌بندان را متحول کرده است.
باستان‌شناسان با بررسی ۱۳ اسکلت از روسیه، چک و ایتالیا، اولین شواهد مستقیم از بلوغ در نوجوانان پارینه‌سنگی را ارائه داده‌اند. با استفاده از نشانگرهای بلوغ بر روی استخوان‌ها، محققان متوجه شدند که این نوجوانان بین ۱۳ تا ۱۶ سالگی جهش رشد مشابه نوجوانان امروزی را تجربه کرده‌اند.
یکی از نکات جالب توجه این تحقیق، استفاده از استخوان‌ها برای شناسایی مراحل مختلف بلوغ است. پژوهشگران با دقت استخوان‌های این نوجوانان را بررسی کرده و زمان آغاز قاعدگی و تکامل بلوغ آن‌ها را شبیه‌سازی کرده‌اند. اگرچه میانگین سن شروع قاعدگی در دختران امروزی حدود ۱۲ سال است، اما در نوجوانان باستانی این سن بالاتر و معمولاً بعد از ۱۶ سالگی بوده است.
تفاوت در سن بلوغ نوجوانان باستانی با هم‌نسلان امروزی آن‌ها، احتمالاً به دلیل شرایط سخت و چالش‌های زندگی در دوران یخ‌بندان بوده است. شرایط زندگی دشوار باعث می‌شد برخی از این نوجوانان بلوغ خود را با تأخیر آغاز کنند.
این یافته‌ها به ما کمک می‌کنند تا تأثیرات اجتماعی و فرهنگی بلوغ در جوامع باستانی را بهتر درک کنیم. به‌عنوان مثال، یکی از اسکلت‌ها نشان می‌دهد که فردی با کوتاه‌قدی و بلوغ دیرهنگام، به عنوان یک فرد بزرگسال شناخته نمی‌شد و جامعه به گونه‌ای خاص با او برخورد می‌کرده است.
با بررسی و تحقیقات بیشتر، می‌توانیم درک بهتری از نحوه گذر انسان‌های اولیه از دوران بلوغ داشته باشیم و به سوالاتی مانند ساختار اجتماعی، دینامیک جمعیتی و حتی انقراض نئاندرتال‌ها پاسخ دهیم. این مطالعات نه تنها به ما کمک می‌کنند دوران بلوغ انسان‌های اولیه را بهتر درک کنیم، بلکه با بررسی تفاوت‌ها و شباهت‌های آن‌ها با انسان‌های امروزی، ابعاد تازه‌ای از زندگی اجتماعی و فرهنگی آن‌ها را آشکار می‌سازد.
