رضا حسنزاده، ملیپوش سابق فوتبال ایران، در اظهاراتی تاملبرانگیز، به چالش جوانگرایی در تیم ملی پرداخته و فدراسیون فوتبال را بابت عدم برنامهریزی برای بازیهای تدارکاتی باکیفیت به چالش کشید. این اظهارات در پی شکست تیم ملی مقابل قطر در انتخابی جام جهانی ۲۰۲۶ مطرح شد، دیداری که هرچند صعود ایران به جام جهانی را قطعی کرده بود، اما فرصتی برای محک زدن بازیکنان کمتجربه فراهم آورد.
فرصتسوزی در دیدارهای تشریفاتی و غیبت بازیکنان کلیدی
به گفته حسنزاده، اگرچه تیم ملی در برابر قطر با وجود ۱۰ نفره شدن عملکرد بدی نداشت، اما نقطه قوت اصلی این بازی، میدان دادن به نفراتی بود که کمتر فرصت بازی پیدا کرده بودند. در این دیدار، تیم ملی ۷ بازیکن اصلی خود را در اختیار نداشت و این موضوع، اهمیت کسب تجربه بیشتر برای بازیکنان جوان در میادین بینالمللی را دوچندان میکرد. با این حال، او معتقد است که وقتی صعود تیم در یک تورنمنت قطعی میشود، انگیزه برای ادامه رقابتها کاهش مییابد و دو بازی پایانی تیم ملی، عملاً تشریفاتی شدند. او بر این باور است که کادر فنی باید با سیاستگذاری مشخص، از این دیدارها برای ارزیابی و تقویت بازیکنان بهره میبرد.
چالش میانگین سنی و لزوم جوانگرایی تدریجی
یکی از بحثهای داغ پیرامون تیم ملی فوتبال ایران، میانگین سنی بالای بازیکنان است. حسنزاده با اشاره به عملکرد درخشان کریستیانو رونالدو در سن ۴۰ سالگی در بازی اخیر پرتغال و اسپانیا، لزوم جوانگرایی تدریجی در تیم ملی را مطرح کرد. او هشدار داد که اگر جوانگرایی به صورت ناگهانی و بدون برنامهریزی صورت گیرد و تیم ملی در یک بازی متحمل دریافت چند گل شود، حجم انتقادات از سوی هواداران و کارشناسان به شدت افزایش خواهد یافت. به عقیده او، فوتبال فراز و نشیبهای خاص خود را دارد و کاهش میانگین سنی تیم ملی باید با شیب ملایم و پس از اتمام مسابقات مقدماتی جام جهانی صورت گیرد. او همچنین پیشنهاد داد که این موضوع باید برای مسابقات مقدماتی جام جهانی چهار سال آینده و حتی جام ملتهای پیش رو در نظر گرفته شود.
نبود بازیهای تدارکاتی مناسب: پاشنه آشیل جوانگرایی
حسنزاده در ادامه صحبتهایش به یکی از اصلیترین مشکلات تیم ملی، یعنی نبود بازیهای تدارکاتی مناسب اشاره کرد. او با بیان اینکه حتی دیدارهای تشریفاتی اخیر نیز میتوانستند حکم بازی تدارکاتی را داشته باشند، این سوال اساسی را مطرح کرد: “وقتی بازی تدارکاتی خوب نداری، چگونه میخواهی به بازیکن جوان بازی بدهی؟”
او انتقاد کرد که فدراسیون فوتبال چه امکاناتی برای تیم ملی فراهم کرده است؟ او وضعیت ایران را با کشورهای دیگر آسیایی مانند کره جنوبی، عربستان و ژاپن مقایسه کرد و گفت که این تیمها به راحتی با تیمهای بزرگ فوتبال دنیا دیدار دوستانه برگزار میکنند، در حالی که ایران هنوز نتوانسته استادیوم آزادی را به طور کامل آماده کند. این کمبود زیرساختها و عدم برنامهریزی برای دیدارهای بینالمللی با تیمهای مطرح، عملاً مانعی جدی بر سر راه توسعه و جوانگرایی در فوتبال ملی ایران است. به نظر شما، فدراسیون فوتبال برای حل این معضلات چه راهکارهای عملی را باید در دستور کار قرار دهد؟