هواداران پرسپولیس در فضای مجازی، به شدت از عملکرد گاریدو، سرمربی تیم، در لیگ قهرمانان آسیا انتقاد کرده و خواستار برکناری او هستند. این در حالیست که پرسپولیس در لیگ برتر و جام حذفی عملکردی درخشان داشته و شانس اول قهرمانی در هر دو رقابت به حساب می‌آید.
آیا فشار هواداران در این شرایط منطقی است؟ هزینه‌های هنگفت تیم‌های خارجی در لیگ قهرمانان آسیا، شانس موفقیت تیم‌های ایرانی را به شدت کاهش داده است. آیا اخراج مربی‌ای که تیمش در دو جام داخلی مدعی قهرمانی است، تصمیم درستی است؟
انتقادات به گاریدو بی‌دلیل نیست. انتخاب ترکیب ثابت، مشکل در گلزنی و عدم توانایی در حفظ نتیجه از جمله نقاط ضعفی است که نیاز به توضیح و پاسخگویی دارد. اما تبدیل شدن هشتگ “اخراج گاریدو” به ترند داغ، سوالی بزرگ را مطرح می‌کند: آیا این فشار، منصفانه است؟
شاید باید از هواداران پرسید: آیا گاریدو تیمی کامل و آماده را تحویل گرفت؟ آیا از حمایت کامل باشگاه و کادر پزشکی برخوردار است؟ آیا همه ابزار و شرایط موفقیت برای او فراهم شده؟ به نظر می‌رسد، فقدان برخی از این ابزار، بر عملکرد تیم تاثیر گذاشته است.
مقایسه با فصل گذشته نشان می‌دهد که موفقیت پرسپولیس تا حد زیادی به مثلث هجومی قوی سمت چپ (ترابی، اورونوف و حسن) وابسته بود. اما جدایی و مصدومیت این بازیکنان، به شدت به تیم ضربه زده است. در این میان، نقش مدیریت باشگاه و آقای درویش کجاست؟ آیا فراهم کردن شرایط ایده‌آل برای مربی، وظیفه مدیرعامل نیست؟ تا چه حد برای حل این مشکلات تلاش شده و چه راهکارهایی اندیشیده شده است؟ آیا عملکرد مدیرعامل در این شرایط قابل دفاع است؟ موفقیت یک تیم فوتبال نیازمند همکاری همه جانبه است و نباید همه فشارها بر دوش سرمربی قرار گیرد.
