ایران در سال‌های اخیر با چالش جدی کمبود پزشک مواجه شده است. در حالی که تلاش‌هایی برای افزایش ظرفیت پذیرش دانشجویان پزشکی صورت گرفته، اما نبود زیرساخت‌های آموزشی کافی، این تلاش‌ها را با چالش جدی مواجه کرده است.
افزایش ظرفیت پذیرش دانشجویان پزشکی در حالی انجام شده است که تعداد اساتید، تجهیزات آموزشی و فضای کافی برای آموزش این تعداد دانشجو وجود ندارد. این امر منجر به کاهش کیفیت آموزش و تربیت پزشکانی شده است که ممکن است مهارت‌های لازم برای ارائه خدمات درمانی باکیفیت را نداشته باشند.
علاوه بر کمبود زیرساخت‌ها، عدم توزیع عادلانه پزشکان در سراسر کشور نیز به این مشکل دامن زده است. تمرکز پزشکان در شهرهای بزرگ و کمبود پزشک در مناطق محروم، از دیگر چالش‌های نظام سلامت کشور است.
مشکلات مالی و عدم انگیزه کافی برای اساتید و دانشجویان پزشکی نیز بر کیفیت آموزش تأثیر گذاشته است. بسیاری از اساتید به دلیل مشکلات معیشتی و عدم رضایت از شرایط کاری، انگیزه کافی برای تدریس ندارند.
برای حل این مشکل، نیاز به برنامه‌ریزی دقیق و جامع است. افزایش بودجه برای تجهیز دانشگاه‌های علوم پزشکی، جذب اساتید مجرب، ایجاد انگیزه برای دانشجویان و پزشکان و توزیع عادلانه پزشکان در سراسر کشور، از جمله راهکارهایی است که می‌تواند به بهبود وضعیت موجود کمک کند.
در نهایت، باید توجه داشت که افزایش ظرفیت پذیرش دانشجویان پزشکی به تنهایی نمی‌تواند مشکل کمبود پزشک را حل کند. بلکه باید به صورت همزمان به بهبود زیرساخت‌های آموزشی، افزایش کیفیت آموزش و ایجاد انگیزه برای پزشکان نیز پرداخته شود. در غیر این صورت، افزایش بی‌رویه ظرفیت‌ها تنها منجر به تولید فارغ‌التحصیلانی خواهد شد که نمی‌توانند نیازهای نظام سلامت کشور را برطرف کنند.
با احترام ، مجله خبری صبح انلاین
