آخرین ویرایش در آذر 4, 1404 توسط رضا اسد زاده
ایوان گیل، وزیر امور خارجه ونزوئلا، در واکنشی قاطع و بیسابقه به گیدئون ساعر، همتای خود از رژیم صهیونیستی، اظهارات وی علیه کاراکاس را به شدت محکوم کرد. این تنش دیپلماتیک پس از آن بالا گرفت که ساعر در سفری به پاراگوئه، اتهامات جدی را متوجه ونزوئلا کرد و نقش این کشور در بیثباتی منطقه و ارتباط آن با گروههای مقاومت را مورد هدف قرار داد.
اتهامات بیاساس رژیم صهیونیستی علیه ونزوئلا
گیدئون ساعر، وزیر خارجه رژیم صهیونیستی، در جریان سفر اخیر خود به پاراگوئه، در اظهاراتی تحریکآمیز مدعی شد که ونزوئلا با ایجاد بحران پناهجویان، ثبات منطقه آمریکای لاتین را به خطر انداخته است. وی همچنین ادعا کرد که ونزوئلا به عنوان "حلقه وصل" گروههایی چون حزبالله، حماس و یمن عمل میکند. این گونه اتهامات، که اغلب از سوی مقامات تلآویو علیه کشورهایی با سیاست خارجی مستقل و منتقد مطرح میشود، تازگی ندارد و غالباً با هدف فشار دیپلماتیک و ایجاد انزوا صورت میگیرد. ادعاهای ساعر در حالی مطرح شده است که ونزوئلا خود در سالهای اخیر تحت شدیدترین تحریمهای اقتصادی و فشارهای سیاسی از سوی ایالات متحده و متحدانش قرار داشته است.
پاسخ تند کاراکاس و دفاع از حاکمیت ملی ونزوئلا
ایوان گیل، وزیر امور خارجه ونزوئلا، در واکنش به این ادعاها، با لحنی بیپرده و شدید، ساعر را «جنایتکار جنگی و مرتکب نسلکشی» خواند. گیل تصریح کرد که آنچه ساعر باید انجام دهد، حضور در دادگاه برای محاکمه است، نه نام بردن از ونزوئلا. وی تاکید کرد: «نام ونزوئلا بزرگتر از آن است که از دهان کثیف تو بیرون آید. دستان تو به خون بیگناهان آلوده است و حرفهای تو برای ما اهمیتی ندارد. آنچه مهم است این است که دیر یا زود باید محاکمه شوی.» این واکنش شدید، نشاندهنده عزم کاراکاس برای دفاع از حاکمیت ملی و استقلال سیاست خارجی خود در برابر فشارهای بینالمللی است.
ونزوئلا و جایگاه منطقهای؛ بررسی روابط بینالملل
سیاست خارجی ونزوئلا، به ویژه تحت دولتهای سوسیالیستی، همواره بر پایه مخالفت با یکجانبهگرایی و حمایت از حق حاکمیت ملتها استوار بوده است. این کشور روابط نزدیکی با برخی از کشورهای منطقه آمریکای لاتین، چین، روسیه و ایران دارد و از منتقدان سرسخت سیاستهای رژیم صهیونیستی در قبال مردم فلسطین محسوب میشود. ادعای ارتباط ونزوئلا با گروههای مقاومت در منطقه غرب آسیا، در راستای تلاشهایی است که برای ایجاد تصویر منفی از این کشور در عرصه بینالملل صورت میگیرد. این ارتباطات، در واقع بیشتر حول محور اشتراکات ایدئولوژیک و سیاسی در مخالفت با هژمونی غرب و حمایت از جنبشهای ضد استعماری تعریف میشود، تا همکاریهای مستقیم عملیاتی آنگونه که ساعر ادعا کرده است.
روابط دیپلماتیک ونزوئلا با تلآویو از سال ۲۰۰۹ و پس از حمله به غزه، به طور کامل قطع شده است.
کاراکاس همواره حامی جدی حقوق فلسطینیان بوده و در مجامع بینالمللی از مواضع ضد اسرائیلی حمایت کرده است.
پیامدهای دیپلماتیک و تشدید تقابل
این تبادل کلامی تند، بیش از پیش به تیرگی روابط میان کاراکاس و تلآویو میافزاید و نشاندهنده عمق شکافهای ایدئولوژیک و سیاسی بین این دو طرف است. در حالی که رژیم صهیونیستی تلاش میکند با متهم کردن کشورهایی نظیر ونزوئلا، از حمایت بینالمللی از سیاستهای خود اطمینان حاصل کند، ونزوئلا نیز به نوبه خود، از هر فرصتی برای محکوم کردن اقدامات تلآویو و دفاع از حق حاکمیت خود استفاده میکند. این روند میتواند به تشدید قطببندیها در مجامع بینالمللی و پیچیدهتر شدن فضای دیپلماتیک منجر شود، به ویژه در شرایطی که ونزوئلا خود درگیر چالشهای داخلی و خارجی متعددی است و هرگونه فشار خارجی میتواند ابعاد جدیدی به بحرانهای موجود ببخشد.
مطالب مرتبط
- بررسی تحول نوبتدهی خدمات سلامت روان در ایران؛ مقایسه روشهای سنتی، پلتفرمهای رایج و سامانه روانشناس 24
- همکاری راهبردی مجمع خیرین کشور و دانشگاه علوم پزشکی ایران؛ گامی بلند برای ارتقای سلامت عمومی
- خراسان شمالی با ظرفیتهای بیبدیل، گام در مسیر تبدیل شدن به قطب نخ ابریشم ایران میگذارد
- معاون استاندار خراسان شمالی: ایمنی ساختمانهای بلندمرتبه در صدر اولویتها قرار گیرد

رضا اسد زاده هستم فوق لیسانس علوم انسانی و با بیش از 8 سال سابقه خبرنگاری .














