امضای پیاپی قراردادهای خرید بلندمدت گاز طبیعی مایع (LNG) توسط ترکیه با شرکت‌های بین‌المللی، به ویژه در شرایطی که مذاکرات برای نهایی شدن توافق سواپ گاز با ترکمنستان به بن‌بست خورده است، تحولات جدیدی را در بازار انرژی منطقه رقم زده است.
ترکیه که در گذشته وابستگی زیادی به گاز روسیه و ایران داشت، به دنبال تنوع‌بخشی به سبد انرژی خود و کاهش وابستگی به منابع محدود است. قراردادهای جدید با شرکت‌هایی مانند توتال انرژی، شل و اکسون‌موبیل، این کشور را قادر می‌سازد تا به میزان قابل توجهی از گاز طبیعی مایع وارد کند و در نتیجه، وابستگی خود به گاز ترکمنستان را کاهش دهد.
شکست ترکمنستان در انعقاد قرارداد سواپ گاز با ترکیه، دلایل مختلفی دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به اختلاف بر سر قیمت گاز و رقابت با سایر تولیدکنندگان گاز در منطقه اشاره کرد. از سوی دیگر، افزایش تولید گاز در جمهوری آذربایجان نیز نقش مهمی در این تحولات داشته است. باکو که در سال‌های اخیر سرمایه‌گذاری قابل توجهی در صنعت گاز خود انجام داده است، اکنون قادر است علاوه بر تأمین نیاز داخلی، گاز مازاد خود را به کشورهای اروپایی صادر کند.
با این حال، هنوز ابهاماتی در مورد توانایی جمهوری آذربایجان برای دو برابر کردن صادرات گاز خود به اتحادیه اروپا تا سال ۲۰۲۷ وجود دارد. از سوی دیگر، با توجه به قراردادهای جدید ترکیه با شرکت‌های بین‌المللی، ممکن است نیاز این کشور به واردات گاز از جمهوری آذربایجان کاهش یابد و در نتیجه، گاز بیشتری برای صادرات به اروپا در اختیار باکو قرار گیرد.
این تحولات نشان می‌دهد که رقابت برای تأمین بازارهای انرژی اروپا شدت گرفته است و کشورهای تولیدکننده گاز در منطقه خزر باید برای حفظ سهم خود در این بازار، تلاش‌های بیشتری انجام دهند. همچنین، این تحولات بر روابط بین کشورهای منطقه نیز تأثیرگذار خواهد بود و می‌تواند به شکل‌گیری ائتلاف‌های جدید و تغییر در الگوهای تجاری منجر شود.
در مجموع، می‌توان گفت که امضای قراردادهای جدید خرید LNG توسط ترکیه، نقطه عطفی در بازار انرژی منطقه بوده و می‌تواند پیامدهای گسترده‌ای برای کشورهای تولیدکننده و مصرف‌کننده گاز در این منطقه داشته باشد.
با احترام ، مجله خبری صبح آنلاین
